‘Weerstand hoort er nu eenmaal bij!’
Dat is enerzijds een waarheid als een koe en anderzijds één van de grootste misverstanden onder trainers.
Het is waar: weerstand hoort bij leren, en weerstand en trainen zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden.
En toch is het een misverstand. Tenminste… als je daaruit de conclusie trekt dat het een gegeven is waar je niets aan kunt doen, of niets aan hoeft te doen.
Ik hoef jou als trainer natuurlijk niet uit te leggen dat je veel invloed hebt op je deelnemers.
Waar je je misschien niet altijd bewust van bent, is een andere factor die enorm veel invloed heeft op eventuele weerstand bij je deelnemers: je trainingsontwerp.
Sterker nog (ik ga nu een heel gewaagde uitspraak doen), als jij je training slim ontwerpt (en uitvoert uiteraard) is de meeste weerstand al verdwenen voor deze überhaupt zichtbaar wordt.
Hoe betrek ik m’n deelnemers? Hoe activeer ik m’n deelnemers? Hoe richt ik m’n training in? Voor welke opbouw kies ik? Voor welke werkvormen kies ik? En waarom?
Nadat ik m’n trainingsdoelen heb vastgesteld, zijn dit voor mij de vragen die leidend zijn om m’n training verder vorm te geven.
Het voert te ver om hier, in dit ene artikel, helemaal uit te diepen hoe ik dat dan precies aanpak en welke keuzes ik op welk moment maak.
Wat ik wel kan doen, is je één concreet voorbeeld geven:
In de afgelopen week sprak ik 2 trainers, die allebei hun training starten met het welbekende traditionele voorstelrondje. Allebei waren ze er zelf niet enthousiast over, maar ‘het hoort er nu eenmaal bij’.
Die gesprekken gingen ongeveer zo:
Ik: “Hoe begin jij je training meestal?”
Zij: “Ontvangst, woord van welkom en huishoudelijke mededelingen, en dan een voorstelrondje.”
Ik: “Wat is het doel van je voorstelrondje?”
Zij: “De deelnemers moeten elkaar een beetje beter leren kennen, want dat werkt prettiger en dat voelt veiliger. En ik wil graag weten wie ik in m’n training heb.”
Ik: “Hoe ervaren jouw deelnemers en jijzelf het voorstelrondje meestal?”
Zij: “Tja… het is niet echt leuk, maar het hoort er nu eenmaal bij. Meestal duurt het veel te lang en vertelt iedereen te veel over zichzelf.”
Dat klopt precies: het voorstelrondje duurt veel te lang en iedereen vertelt te veel over zichzelf. Met 10 deelnemers die zichzelf ieder in 1 minuut voorstellen, duurt het rondje minder dan een kwartier.
Maar de meeste mensen vinden het lastig om zichzelf in 1 minuut voor te stellen. Het wordt algauw 3, 4, of misschien zelfs wel 5 minuten. Je voorstelrondje duurt dan dus zomaar 30, 40 of zelfs 50 minuten.
Gevolg: na een half uur tot drie kwartier naar anderen luisteren is iedereen ingedut. Men is maar heel even zelf aan het woord geweest en over de training hebben we het eigenlijk helemaal nog niet gehad.
Op jouw enthousiaste: “Goed, laten we beginnen”, wordt vervolgens lauwtjes gereageerd. Je hebt hen nog niet betrokken bij de training, noch gemotiveerd voor het behalen van hun eigen trainingsdoel. Jij zult de kar dus moeten trekken. Misschien zijn er een paar deelnemers die nu wat sputteren en wat weerstand tonen. Misschien heb je geluk en gaat het goed.
Hoe anders zou het geweest zijn als je je training begonnen was met een korte presentatie van de trainingsdoelen, waarna je een interactieve kennismakingswerkvorm inzet?
Zo’n werkvorm waarbij de deelnemers even van hun stoel komen en met elkaar in gesprek gaan.
Zo’n werkvorm waarbij de deelnemers steeds één op één met een andere deelnemer kort uitwisselen wie ze zijn en welk doel zij hebben.
Dat geeft een heel andere betrokkenheid en een heel ander energieniveau in de groep, en is in de meeste gevallen ook nog sneller dan het traditionele voorstelrondje.
Ik heb al weleens kennismakingswerkvormen gepubliceerd, die je hiervoor kunt inzetten. Bekijk deze maar eens: letters uitwisselen, tijdwinst en vaart, daar teken ik voor, hoop en vrees.
Er zijn er natuurlijk nog veel meer. Weet jij een goede? Laat hem dan in een reactie onder dit blog achter, zodat andere trainers er ook hun voordeel mee kunnen doen.
Vond je dit artikel waardevol? Deel het dan met andere trainers voor wie het ook waardevol kan zijn. Dat kan bijvoorbeeld via LinkedIn, Twitter, Facebook of Google+. Hartelijk dank daarvoor!
blogartikelen 