Maak kruidenbouillon van een tablet- Voeg verse ingrediënten (groente, vlees) toe
- Breng op smaak met peper en zout
Wat is dit nu, Margreet, ga je ons leren koken?
Nee… ik wil je graag nog iets aanreiken over trainen. Iets waarmee je ervoor zorgt dat de deelnemers, die je met je verworven kennis en vaardigheden betrokken en gemotiveerd hebt, ook betrokken en gemotiveerd blijven.
Ik heb me voor dit artikel wel laten inspireren door koken, de nieuwe hobby van mijn zoon. Hij slaat af en toe een stapje over als hij kookt en daar krijg je heel bijzondere gerechten van, kan ik je vertellen.
Echt verrassend is dat natuurlijk niet, als je stappen uit het recept overslaat… Toch zie ik iets vergelijkbaars gebeuren bij sommige trainers die onderstaand recept volgen:
- Doelpunten bepalen => laat elke deelnemer een doelpunt voor zichzelf in jouw training benoemen.
- Integreren => noteer in je planning welke doelpunten bij welke trainingsonderdelen aansluiten.
- Terugkoppelen => laat deelnemers regelmatig reflecteren en terugkoppelen.
Stap 1 gaat goed: alle deelnemers hebben een doel voor ogen, dat zij nastreven in jouw training.
Stap 2 gaat ook goed: je hebt een overzichtelijke planning, waarin je eenvoudig kunt aangeven wiens doel wanneer aan bod komt.
Stap 3 … tja… uh.. is dat echt belangrijk? Als alle doelen bij stap 2 al aan bod komen, hoeft dit toch niet meer echt?
Ja, stap 3 is echt belangrijk! Als je je soep niet op smaak brengt met peper en zout, heb je kans dat alle smaak verloren gaat. Als je in je training niet reflecteert en terugkoppelt, heb je kans dat de betrokkenheid en motivatie van je deelnemers verloren gaat.
Reflecteren en terugkoppelen zijn uitermate belangrijke trainingsonderdelen,
omdat je deelnemers inzicht krijgen in hun leerproces,
omdat jullie samen helder kunnen maken wat er nog nodig is om een doelpunt te scoren,
omdat je deelnemers hun successen kunnen ervaren,
en omdat het jou gelegenheid biedt om bij te sturen.
Maar ja.. als je na elk trainingsonderdeel een rondje moet doen om te vragen hoe het ervoor staat… Ik vermoed dat dat de betrokkenheid en motivatie ook niet echt ten goede zal komen.
Daarom kies ikzelf liever voor ingeplande activerende werkvormen, waarmee ik m’n deelnemers laat reflecteren en waarmee ik kan terugkoppelen wat er al geleerd is en welke leerbehoeftes er nog zijn. Afhankelijk van de training kies ik soms voor één keer per dagdeel, soms vaker. De ene keer een hele korte werkvorm, de andere keer neem ik uitgebreider de tijd.
Een voorbeeld van zo’n activerende werkvorm, die je hiervoor kunt gebruiken, is ‘scorekaartjes’. Die gaat als volgt:
- Maak kaartjes en noteer op elk kaartje een trainingsdoel (hoofddoel of subdoel) in steekwoorden. Zorg dat er van elk kaartje meerdere exemplaren zijn.
- Leg de kaartjes verspreid op een tafel.
- Vraag de deelnemers om de kaartjes te bekijken en daaruit het kaartje te kiezen met het doel dat ze bij aanvang van de training gekozen hadden. Met dat kaartje gaan ze weer zitten.
- Laat de deelnemers plenair noemen welk kaartje ze hebben gepakt.
- Vraag de deelnemers die dit doel al bereikt hebben om aan één kant te gaan staan en de deelnemers die hun doel nog niet bereikt hebben om aan de andere kant te gaan staan.
- De deelnemers die hun doel al bereikt hadden gaan, nadat je hun succes gevierd hebt, terug naar de tafel om een nieuw doel te kiezen uit de kaartjes die daar nog liggen.
- De deelnemers die hun doel nog niet bereikt hadden, noteren op hun kaartje één ding dat zij nog nodig hebben om hun doel te kunnen bereiken.
- Iedereen gaat terug op z’n plek zitten en je laat hen om beurten opnoemen welk kaartje zij gekozen hebben óf wat zij op hun kaartje genoteerd hebben.
Ga je het proberen? Hou jij de betrokkenheid en motivatie vast met scorekaartjes? Ik wens je veel succes en veel trainingsplezier! Laat je me weten hoe het jou en je deelnemers bevallen is?
Heb je trouwens iets gehad aan dit artikel? Deel het dan met andere trainers. Daar doe je hen en mij een groot plezier mee!
blogartikelen 