blogartikelen

Weerstand en motivatie.

Het lijkt een onderwerp waarover trainers niet uitgepraat raken.

Logisch, want elke trainer heeft ermee te maken.

Weerstand en motivatie zijn dynamisch.

Daarmee bedoel ik, dat ze meebewegen met de situatie. Die situatie is complex en wordt beïnvloed door veel factoren. Als trainer ben je met jouw invloed één van die factoren.

Maar ook het traject voorafgaand aan de training, de situatie op de werkvloer, de invloed van collega’s en de invloed van het thuisfront spelen mee.

En misschien nog wel de belangrijkste factor: datgene wat zich in de deelnemer zelf afspeelt. Dat wat hij/zij denkt, vindt, ervaart en voelt kan voortdurend bijgesteld worden.

Als ik een blogartikel hierover op LinkedIn plaats, kan ik steevast rekenen op reacties van trainers die mijn visie op weerstand en motivatie niet delen.

Veel trainers zien weerstand en motivatie als een vaststaand gegeven. Als iets dat niet verandert en waar je als trainer weinig aan kunt doen.

Onderstaande 3 citaten uit reacties op LinkedIn illustreren dat:

‘Effectief training geven kan, net als coaching, alleen op basis van vrijwilligheid.’

‘In mijn ogen behoeven docent/trainer, noch werkgever medewerkers te motiveren. Wie zou er willen werken met ongemotiveerde mensen?’

‘Waarom zou ik mensen die niet willen tekort doen door een keuze te maken voor mensen die zich wel willen ontwikkelen en daar aan willen werken?
Zonde van mijn tijd.’

Dit soort reacties frustreert me. Ik zou deze trainers zo graag willen laten ervaren dat het anders kan. Maar ik heb nog geen manier gevonden om dat in een LinkedIn-discussie voor elkaar te krijgen.

Dus verval ik dan in datgene waarvan ik weet dat het een averechts effect heeft: ik reageer op hun reacties, en probeer hen dan door mijn reactie van mijn gelijk te overtuigen.

Dom hè?

Wat je kunt laten ervaren moet je niet uitleggen. Kon ik het hen dus maar laten ervaren… Maar hoe?

Misschien door hen een vraag te stellen over de factoren die bij hun deelnemers intrinsieke motivatie faciliteren of juist belemmeren?

Faciliterende factoren zijn bijvoorbeeld een prettige trainingsruimte, een veilige leeromgeving, zelfvertrouwen, steun en stimulans door leidinggevende, collega’s en het thuisfront. Belemmerende factoren zijn bijvoorbeeld een trainingsruimte die te koud, te warm, te donker of te klein is, een leeromgeving die niet veilig voelt, een negatief zelfbeeld, een sceptische leidinggevende, jaloerse collega’s, of een thuisfront dat eigenlijk helemaal niet wil dat de deelnemer hier tijd en energie in steekt.

Als ik daar een vraag over stel, zouden deze trainers dan zelf gaan nadenken over wat hun deelnemers in beweging brengt of juist tegenhoudt?

En zouden ze dan tot de conclusie komen dat ze op sommige van die factoren best invloed kunnen uitoefenen? En dat weerstand en motivatie dus inderdaad dynamisch en beïnvloedbaar zijn?

Ik wil trouwens niet beweren dat deze faciliterende en belemmerende factoren de enige factoren zijn die meespelen in weerstand en motivatie. Volgende week zal ik een ander koppel factoren toelichten.

Als je nu in je eigen training alvast aan de slag wilt, kun je voor jezelf eens nagaan welke faciliterende en welke belemmerende factoren jij ziet bij jouw deelnemers. Hoe kun jij dit beïnvloeden?

Vond je dit artikel waardevol? Deel het dan met trainers voor wie het eveneens waardevol kan zijn. Dat kan bijvoorbeeld via LinkedIn, Twitter, Facebook of Google+. Hartelijk dank daarvoor.