Welke groep deelnemers je ook traint, er zijn altijd niveauverschillen.
Geen twee deelnemers hebben immers exact dezelfde achtergrond in opleiding, werkervaring en levenservaring.
Bovendien hebben geen twee deelnemers precies dezelfde kwaliteiten, laat staan dat ze deze kwaliteiten in precies dezelfde mate bezitten.
Kortom: ieder mens is verschillend, dus zijn er in elke groep deelnemers verschillen, waaronder ook niveauverschillen.
Soms zijn de niveauverschillen klein en subtiel, andere keren zijn deze groter en opvallender.
Zo heb ik in januari een gratis mini-event ‘stepping stones voor trainers’ georganiseerd. De bedoeling was dat de deelnemers tijdens het event inzicht kregen in waar zij nu staan als trainer en wat de volgende stap in hun professionele ontwikkeling zou kunnen zijn.
Ik spreek hier trouwens bewust van een event en niet van een training, omdat er geen sprake is van een training. Eén van de werkvormen uit dit event wil ik toch graag met je delen, want ik denk dat die ook voor jouw trainingen waardevol kan zijn.
Ik vermoedde vooraf al, nog voordat ik ook maar één aanmelding binnenhad, dat de deelnemers aan dit mini-event een zeer heterogeen samengestelde groep zouden vormen. Daar moest ik dus m’n werkvormen op aanpassen.
Eén van de dingen die ik wilde doen tijdens dit event, was m’n deelnemers inzicht geven in de verschillende competenties die je als trainer nodig hebt en de bijbehorende indicatoren op het gebied van kennis, vaardigheid en attitude.
Nu kon ik er natuurlijk voor kiezen om deze competenties en indicatoren gewoon te presenteren, maar dat heeft lang zoveel effect niet als de deelnemers hier zelf mee laten ´spelen´. Ik koos daarom voor een andere vorm. Eén met een erg prettige en nuttige bijwerking.
De indicatoren, een stuk of 80 in totaal, had ik op kleine briefjes gezet en in enveloppen gestopt. Ik gaf elke deelnemer een envelop met deze 80 briefjes erin en vroeg hen deze te bekijken.
Ze moesten er 3 uitkiezen, waarvan ze zelf vonden dat ze die volledig beheersten. En ook 3 waarvan ze zelf vonden dat ze die nog niet voldoende bezaten, maar waar ze graag naar toe wilden werken.
M’n deelnemers gingen aan het werk met hun briefjes. Ze haalden ze uit de envelop, bekeken ze aandachtig en kozen er indicatoren uit zoals ik hen gevraagd had te doen.
Ik schonk intussen voor iedereen nog een kopje koffie of thee in en observeerde vervolgens hoe zij aan het werk waren. Dat was het moment dat ik me bewust werd van de bijwerking:
- Ik zag een deelnemer die alle briefjes eerst netjes in willekeurige rijtjes legde voor ze ze verder bekeek.
- Ik zag een deelnemer die alle briefjes direct begon te sorteren met links de reeds beheerste indicatoren, rechts de nog te bereiken indicatoren, en daar tussenin op volgorde wat in ontwikkeling was.
- Ik zag een deelnemer die de briefjes begon te groeperen op wat bij elkaar hoorde en zo haast vanzelf tot een soort indeling in compenties kwam.
Kortom: het gaf mij een kijkje in de denk- en werkwijze van mijn deelnemers. Hele waardevolle informatie, die mij enorm kan helpen als ik deze deelnemers verder begeleid.
Deze werkvorm kun je inzetten om niveauverschillen zichtbaar te maken. De indicatoren die je deelnemers kiezen zijn weliswaar subjectief gekozen, maar geven toch veel informatie over waar jouw deelnemers staan. Dus als je zoiets doet aan het begin van jouw training, met de indicatoren die in jouw training van belang zijn, heb je én inzicht in de denk- en werkwijze van jouw deelnemers én inzicht in het niveau van jouw deelnemers.
Vond je dit artikel waardevol? Deel het dan met andere trainers voor wie het ook waardevol kan zijn. Dat kan bijvoorbeeld via LinkedIn, Twitter, Facebook of Google+. Hartelijk dank daarvoor!
blogartikelen 