Wel of geen zijstapjes in je training? 2 tips

zijstapjes in trainingenVorige maand ontving ik een vraag van een trainer, Judith, naar aanleiding van het blogartikel ‘Met welke denkkleur beïnvloed jij weerstand bij je deelnemers?’

Ik denk dat Judiths vraag voor veel trainers herkenbaar is. Lees maar even mee:

Hallo Margreet,
Ik lees je blogs heel graag en geniet van de manier waarop jij heel rustig vanaf een afstand situaties analyseert. Ik vond de training die ik bij je gevolgd heb ook heerlijk en heb er nog iedere dag wat aan.
Ik heb nog wel een vraag met betrekking tot het onderwerp hierboven: ‘een ‘lastige’ deelnemer’. Soms merk ik dat niet alleen ik als trainer in eerste instantie irritatie voel bij zo’n type maar dat de andere deelnemers (vaak collega’s) ook geïrriteerd reageren op de aandacht die zo iemand vraagt. In zo’n situatie vind ik het moeilijk beoordelen of het de goede weg is om de bezwaren of opmerkingen van die persoon als uitgangspunt te nemen voor een ‘zijstapje’ in de training. Ik heb wel eens meegemaakt dat de andere deelnemers daarna ontevreden waren omdat die persoon zoveel aandacht had gekregen. Ik ben benieuwd wat jij (en anderen?) doen in zo’n situatie.

Op deze vraag heb ik helaas geen pasklaar antwoord. Dat is afhankelijk van verschillende factoren, zoals het trainingsonderwerp, de groep, deze deelnemer, zijn/haar bezwaren, m’n trainingsdoelen, etc.

Ik vind het wel een hele goede vraag. Echt een vraag die elke trainer zichzelf zou moeten stellen: hoe beoordeel ik of een ‘zijstapje’ in de training de juiste weg is?

Voor een groot deel doe ik dat ‘op gevoel’, maar ja, dat is een antwoord waar je helemaal niets aan hebt. Daarom heb ik even nagedacht over waarop ik dat gevoel dan baseer. Ik kwam op 2 belangrijke punten, 2 tips die je kunnen helpen om de juiste beslissing te nemen.

Tip 1: bedien de groep als geheel

Daarmee bedoel ik, dat je je ervan bewust blijft dat je met een hele groep aan het werk bent. Als je een echte zijstap in je training maakt, moet die zijstap voor de hele groep zinvol zijn. In het blogartikel ‘Met welke denkkleur beïnvloed jij weerstand bij je deelnemer?’ beschrijf ik een leergesprek n.a.v. de ‘lastige’ vragen van een deelnemer. Dat leergesprek is voor de hele groep zinvol, leerzaam en interessant.

Gaat het eerder over een klein één-op-één-zijstapje, hou het dan kort. En is ‘kort’ te kort, kleed het dan anders in. Geef bijvoorbeeld aan dat je er straks even op terugkomt, en kom er vervolgens één-op-één op terug op een moment in je training dat de deelnemers zelfstandig aan het werk zijn, of in een pauze. De andere deelnemers hoeven op die manier niet ‘in de wacht’ gezet te worden en voelen zich daardoor ook niet tekort gedaan.

Ik heb er nog één kleine toevoeging bij. Een toevoeging waarover ik lang getwijfeld heb of ik hem hier überhaupt zou noemen. Het is zo’n open deur namelijk, en ik verwacht eigenlijk dat alle trainers dit sowieso doen. Van Judith weet ik zelfs zeker dat ze dit doet. Maar het is zó belangrijk dat ik het toch even expliciet genoemd wil hebben: elke individuele deelnemer heeft aandacht en begeleiding van de trainer nodig.

Tip 2: faciliteer je trainingsdoel

Daarmee bedoel ik dat ook een zijstapje bij moet dragen aan het behalen van het uiteindelijke trainingsdoel. Je wilt tenslotte van A (beginsituatie) naar B (trainingsdoel).

In de afbeelding bij dit artikel heb ik je oorspronkelijke trainingsplan als donkergroene lijn van A naar B weergegeven. De lichtgroene lijn is een zijstapje. Die wijkt even af van de donkergroene lijn, maar blijft er wel parallel aan lopen en komt uiteindelijk ook weer terug op diezelfde lijn. Hij brengt je dus met een kleine omweg gewoon richting B (je trainingsdoel).

De oranje lijn is wat ik een ‘losse flodder’ noem: een zijstapje dat niet bijdraagt aan het trainingsdoel, het brengt je geen stap dichter bij B. Die wil je zoveel mogelijk vermijden.

Er zou trouwens bij zo’n groep collega’s die samen getraind worden en waarbij er één irritatie opwekt bij de anderen, ook nog een heel ander probleem kunnen spelen. Iets op teamniveau dat eigenlijk in een teamtraining en/of bij de leidinggevende thuishoort. Maar dat is weer een heel ander onderwerp.

Ik wil Judith hier bedanken voor haar vraag, en ik wil jou als lezer uitnodigen om te reageren. Heb je aanvullingen, tips, ideeën? Laat ze in een reactie hieronder achter.

Vond je dit artikel waardevol? Deel het dan met andere trainers voor wie het eveneens waardevol kan zijn. Dat kan bijvoorbeeld via LinkedIn, Twitter, Facebook of Google+. Hartelijk dank daarvoor!

Een gedachte over “Wel of geen zijstapjes in je training? 2 tips

  1. Dirk Vollenhoven 10/07/2015 / 19:59

    Hoi Margreet,

    Alvast een beetje vakantie en tijd om te reageren. Ik denk vooral aan trainingen die ik zelf volgde. De train(st)er kondigde aan dat ‘we actief aan de slag gaan’ en aan het eind van de dag was daar geen tijd meer voor. En dat verbaasde me dan niet eens.

    Te veel zijwegen bewandeld. Allemaal relevant voor het trainingsdoel. Maar ik had vooral de indruk dat die akelig concrete actieve oefeningen een beetje eng waren voor de trainer. Dan moet je live reageren op gedrag van deelnemers – oeps . . .

    Dus is het erg verleidelijk om lekker beschouwend in te gaan op de zeer relevante vragen uit de groep. ‘De groep wilde het zelf’.

    Ik denk aan een paar dingen bij jouw artikel:
    – houd vooral de doelstelling van de werk-vorm waar je mee bezig bent, in het vizier
    – wat is de toegevoegde waarde van jouw persoonlijke beschouwingen? (Wie spreekt die leert . . . van wie was dat ook weer?)
    – zijstappen zijn relevant als ze een gemis opvullen én zeker weten de hele groep aan gaan.
    – bij voorkeur in een activerende werkvorm.

    Is dit wat?
    Dirk

    Like

Reageer

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s